Niezwykle ciekawa roślina, pokrojem przypomina krzewy winorośli, wytwarza jednak zupełnie inne liście oraz owoce podobne do kiwi, jadalne.
Jest energicznie rosnący pnączem osiągającym około 5 m wysokości. Pędy drewniejące od podstawy, te młode stosunkowo cienkie, wiją się i świetnie oplatają podpory. Jeśli nasz okaz hodujemy w celach ozdobnych to zaleca się jak najmniejsze, ledwie korygujące cięcie. Jeśli oczekujemy owców, trzeba pnącze ciąć mocniej i regularnie, a ponieważ to roślinna dwupienna to konieczna jest obecność co najmniej dwóch osobników.
Ulistnienie bardzo obfite i szalenie dekoracyjne. Blaszki okazałe, w dotyku skórzaste, ale dość cienkie, na krótkich, podbarwionych czerwienią ogonkach. W zarysie szerokojajowate, z wydłużonym, smukłym i ostrym wierzchołkiem oraz niezwykle drobnym i gęstym piłkowaniem na obrzeżach. Młode liście w kolorze świeżej zieleni, jednak szybko przebarwiają się, począwszy od wierzchołka ku nasadzie, początkowo na kredowy odcień bieli, z czasem te miejsca stopniowo nabierają różowych rumieńców. Jesienią cała powierzchnia okrywa się różnymi, ciepłymi tonami od czerwieni po karmin.
Na przełomie maja i czerwca, nieco pod osłoną liści pojawiają się w ich kątach drobne kwiaty. Zebrane w pęki po kilka sztuk, na długich szypułkach o białych miseczkowato układających się białych płatkach otaczających oczko żółtych pręcików.
Owocuje w sierpniu, wówczas to z pędów zwisają owalne owoce wielkości do 3 cm. Skórka cienka, lekko karbowana, zielona, podobnie jak miąższ o przyjemnym słodko-kwaskowatym smaku. Pierwsze owoce pojawiają się zazwyczaj w trzecim roku po posadzeniu.
Roślina pochodzi ze wschodniej części Azji. Jej walory dekoracyjne i uprawowe zostały w 1993 roku docenione przez Brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze prestiżowym tytułem Award of Garden Merit.
Warunki uprawy:
Stanowisko – poradzi sobie w pełnym słońcu jak i w lekkim półcieniu, dobrze jeśli miejsce jego wzrostu jest ciepłe i osłonięte od mocnych porywów wiatru, które mogłyby uszkodzić dekoracyjne liście. Urośnie ładnie również w większym cieniu, tylko wybarwienie liści nie będzie tak intensywne.
Gleba – lubi ziemie żyzne, zasobne w składniki pokarmowe, co najmniej umiarkowanie wilgotne i przepuszczalne, najlepiej o lekko kwaśnym odczynie.
Mrozoodporność dorosłych egzemplarzy całkowita we wszystkich regionach kraju, jedynie młode zaleca się przykryć, gdy mrozy są srogie a okrywa śnieżna znikoma.
Rewelacyjnie przesłoni i ubarwi nieatrakcyjne mur, ściany czy ogrodzenia. Oplatając pergole i altany fenomenalnie ozdobi miejsca wypoczynku, a owijając się wokół pni starych drzew może w różnych zakątkach ogrodu stworzyć niepowtarzalne, wielokolorowe formy. Owoce wykorzystać można na przetwory a nawet wino.
Roślina ukorzeniona w doniczce dwulitrowej.
ab,mr
