Hortensja bukietowa Everest-Hydrangea paniculata Everest

Odmiana spotykana głównie u kolekcjonerów. Warto jednak znaleźć dla niej miejsce, bo kwiatostany wytwarza wyjątkowej wielkości i urody a nie ma szczególnych wymagań.

Krzew całkiem pokaźnych rozmiarów o rozłożystym pokroju. Sztywne, proste pędy o bordowym zabarwieniu dorastać mogą do nieco ponad 2 m wysokości i rozchodząc się nieco ukośnie na boki formują bryłę o rozpiętości około 1,5 m.

Listowie dorodne, typowe dla gatunku o jajowatym kształcie z ząbkowanymi obrzeżeniami i zaostrzonymi wierzchołkami w kolorze stonowanej zieleni, stanowi rewelacyjne tło dla kwiatów. Te zaś zdobią roślinę od lipca do września. Zebrane są w zgrabne, smukłe, stożkowate wiechy o długości nawet 40 cm, skupiają kwiaty płodne i płonne. Te pierwsze drobne, kremowym zabarwieniu, te drugie przeważające, okazałe, złożone z 4 owalnych płatków w kolorze śnieżnej bieli osiągać mogą średnicę do 5 cm. Po rozwinięciu przebarwiają się szybko najpierw w subtelny, a z czasem w głęboki i intensywny róż.

Odmiana odkryta przez Sir Harolda Hiliera z Arboretum Engelarid w Wielkiej Brytanii i wprowadzona na rynek ogrodniczy w 1989 roku.

Warunki uprawy:

Stanowisko – sadzimy w miejscu słonecznym do półcienistego, osłoniętym od wiatrów.

Gleba – najlepsze będzie podłoże próchniczne, przepuszczalne, o miarkowanej wilgotności i lekko kwaśnym odczynie.

W naszych warunkach klimatycznych dorosłe okazy zimują bez okrycia, te młode w chłodniejszych regionach kraju warto zabezpieczyć. Co 3 lata zaleca się mocniejsze cięcie prześwietlające.

Znajdzie zastosowanie na wielogatunkowych rabatach, na tle ciemnozielonych roślin albo jako roślina drugiego planu pośród wyższych bylin. Z powodzeniem urozmaici jaśniejsze brzegi oczek wodnych a i jako soliter na reprezentacyjnym skwerku zaciekawi zmieniającymi kolor kwiatami.

Roślina ukorzeniona w doniczce C-5.