Rzewień dłoniasty tangucki – Rheum palmatum

Rzewień dłoniasty tangucki  to olbrzymia, jedna z największych bylin uprawianych w ogrodach naszej strefy. Dorosłe okazy robią ogromne wrażenie, jednak roślina ma swoje wymagania: trzeba zadbać o wilgotne i bogate podłoże oraz chronić przed szkodnikami, dla których bywa przysmakiem, ale efekt bez wątpienia wart jest starań. To ciekawy obiekt pokrojowy i kolorystyczny.

Na ogół dorasta do około 2 m wysokości oraz ponad 1 m rozpiętości, tworząc krągłe, dorodne kępy. Liście odziomkowe wyrastają rozetowo z grubych, drewniejących z czasem kłączy, na sztywnych, mocnych ogonkach o wyrazistym, bordowym zabarwieniu. Sercowata w zarysie blaszka o średnicy dochodzącej nierzadko do 60 cm, jest dłoniasto klapowana. Klapy mocno i pierzasto powcinane, z głęboko, ostro piłkowanymi marginesami. Wiosną z pąków rozwijają się w kolorze brązu i purpury, stopniowo górna powierzchnia staje się ciemno zielona, matowa. Od spodu zaś na dłużej zachowuje delikatne owłosienie oraz atrakcyjne odcienie ciemnej czerwieni i bordo. Spośród dorodnego listowia wybijają nie mniej okazałe pędy – dęte, grube, bo o średnicy nawet 8 cm, rzadko okryte stosunkowo niedużymi liśćmi i zakończone kwiatostanami długości blisko 50 cm. Dość smukłe, strzeliste wiechy skupiają mnóstwo drobnych kwiatuszków w kolorze amarantowego różu, górując w ogrodzie od czerwca nawet do sierpnia, jeśli tylko sprzyja pogoda.

Naturalne stanowiska znajdują się na terenie południowych i wschodnich Chin.

Warunki uprawy:
Stanowisko – dobrze rośnie zarówno w pełnym słońcu jak i w półcieniu.
Gleba – dla ładnego wzrostu potrzebuje głęboko uprawionej, żyznej ziemi, zasobnej w składniki pokarmowe (i regularnie zasilanej), o stałym, co najmniej umiarkowanym poziomie wilgotności, nie można dopuścić do przesuszenia podłoża bo nasz okaz wcześnie zacznie zasychać.

Mrozoodporność zupełna na terenie całego kraju zimuje bez uszkodzeń nie wymagając okrycia, warto jednak obsypać je ściółką, chroniąc przed utratą wilgoci.

Gdy kwiatostany zaschną należy je usunąć wówczas dłużej będziemy cieszyć atrakcyjnym listowiem. Co 5-6 lat wskazane jest odmłodzenie rośliny – wczesną wiosną dzielimy ostrożnie kłącze i najlepiej posadzić je wówczas w innym miejscu. Koniecznie trzeba zwrócić uwagę czy nie jest atakowany przez ślimaki, mszyce i nornice.

Warto wyeksponować go jako soliter na niedużym skwerze. Stanowi wyśmienite tło dla mniejszych bylin i doborowe towarzystwo dla roślin o jasnym ulistnieniu. Z powodzeniem udekoruje brzegi oczek wodnych i sadzawek.

Rzewień dłoniasty tangucki to roślina ukorzeniona w doniczce C-4.
Na 1 m² wystarcza posadzenie 1 szt .