Młoda odmiana, niewątpliwie wyróżnia się kolorem kwiatów oraz strzelistym pokrojem. Podobnie jak inne szałwie nie wymaga z naszej strony większej uwagi a przez całe lato jej obecność cieszy nasze zmysły.
Roślina raczej kompaktowych rozmiarów, w okresie kwitnienia osiąga zwyczajowo około 40 cm wysokości. Przyjmuje zgrabną, wzniosłą sylwetkę formując gęste kępy o rozpiętości do 30 cm. Wytwarza liczne, wyprostowane pędy o sporych, szarozielonych liściach. Blaszki mocno pomarszczone, osadzone są na krótkich ogonkach, w zarysie jajowate lub podługowate o dekoracyjnie piłkowanych marginesach i stępionych szczytach. Z końcem maja na wierzchołkach bordowo przebarwiających się pędów zaczynają rozwijać się drobne kwiaty głęboko nasycone ciemnym różem. Wychylają się one z okazałych, karminowych kielichów. Układają się w ładne okółka, które tworzą smukłe kłosy – u dołu nieco luźniejsze, mocno zagęszczające się ku górze. Pachnące kwiaty są źródłem pyłku i chętnie odwiedzają je owady.
Odmiana o pochodzeniu ogrodowym, wprowadzona na rynek w 2004 roku przez Syngenta Seeds B.V. w ramach kolekcji o nazwie „Merleau”.
Warunki uprawy:
Stanowisko – najbardziej odpowiadają jej miejsca widne i słoneczne, na częściowo ocienionych również urośnie ładnie, jednak kwiatostany będą mniej dorodne.
Gleba – lubi ziemie żyzne, próchniczne i lekkie, przeciętnie wilgotne, ta odmiana dobrze znosi krótkie okresy suszy.
Mrozoodporność całkowita, zimuje bez uszkodzeń na terenie całego kraju nie wymagając zabezpieczenia. Z końcem kwitnienia zaleca się mocne przycięcie pędów, dzięki czemu jesienią można liczyć na powtórne ich pojawienie się.
Doskonale urozmaici rabaty monogatunkowe, gdzie pośród innych szałwii wyróżni się barwą kwiatostanów. Ładnie zagęści mieszane kompozycje na kwietnych łąkach i w ogrodach o charakterze wiejskim, a i w pojemnikach czy donicach prezentuje się ciekawie. Nadaje się do wazonów.
Roślina ukorzeniona w doniczce 1,5.
