Tawułka Mainz – Astilbe Mainz

Rzadko spotykana na polskim rynku, aczkolwiek szalenie efektowna i imponująca odmiana. Niemal poraża blaskiem intensywnie różowego koloru kwiatostanów przypominających pióropusze. Każdy podmuch wiatru powoduje ich delikatne falowanie i poszum, wprowadza do ogrodu romantyczny klimat i napawa pozytywną energią.

Bylina kępiasta o zwartym pokroju. Zwykle dorasta do 60 cm, ale rekordzistki mogą osiągnąć nawet 1m długości. Niewielkie, drobne, pierzaste liście przybierają ciemnozieloną barwę i zwracają na siebie uwagę połyskując. Z kolei długie, wiechowate kwiatostany wznoszą się na cieniutkich, ale sztywnych łodygach, tworząc obfite bukiety, które od razu chciałoby się ściąć i postawić w wazonie. Pojawiają się one w czerwcu i lipcu, zdobiąc ogród już w pierwszych dniach lata.

Roślina została wyselekcjonowana i opisana w 1952 roku przez niemieckiego hodowcę i odkrywcę Georga Arendsa.

Mrozoodporność pełna.

Warunki uprawy:

Stanowisko – preferuje miejsca częściowo bądź całkowicie zacienione. W warunkach bardziej słonecznych trzeba pamiętać o odpowiednim nawilżaniu podłoża.

Gleba – należy zapewnić jej ziemię wilgotną, żyzną, dobrze przepuszczalną, z dużą zawartością próchnicy, o odczynie lekko kwaśnym. Roślina odporna i niezbyt wymagająca, wskazana jest jednak jej ścisła ochrona przed długotrwałą suszą.

Sprawdzi się jako element naturalistycznych ogródków przydomowych. Sąsiedztwo drzew zapewni jej odpowiedni cień. Można z powodzeniem obsadzać nią obwódki cieków wodnych, granice rabat. Szczególnie ciekawie wygląda w grupach o identycznych bądź przeciwstawnych kolorach. Nadaje się również do uprawy pojemnikowej.

Roślina ukorzeniona w doniczce C-2 .
gd